De schoolslag van de persoonlijke ontwikkeling

Ga even mee terug in de tijd, rechtstreeks naar het voorjaar van 1985. M’n lippen zijn een beetje blauw van de kou en mijn staartjes druppen nog na van de zwemles. Ik zit bij m’n moeder achterop de fiets onderweg naar juf Jeltje van de kleuterklas.

Yep! Zwemles voor mij was ‘s ochtends vroeg vóór de schooldag. Koud!

Waarschijnlijk leerde je dan sneller zwemmen, want je moest toch iets om warm te worden. Schoolslag was het eerste wat ik leerde van de badmeester. Van je hart naar je hoofd, dan handen naar buiten en een rondje maken. Klinkt bekend he?

Daar moest ik dus aan denken toen ik laatst Remco Claassen hoorde vertellen over de drie gebieden binnen het vakgebied van persoonlijke ontwikkeling. Het gebied van het voelen, het gebied van het denken en het gebied van het doen. Daarbij adviseerde hij om het ook in die volgorde te doen.

Door schade en schande weet ik dat hij gelijk heeft. Helaas kwam ik daar wat laat achter.

 

Uit het hoofd

In vorige banen had ik het genoegen zeer regelmatig fantastische trainingen te volgen. In het bedrijfsleven staat persoonlijke ontwikkeling bijna synoniem voor typeringen volgens een vast raster. Eigenlijk altijd is de basis van de theorie afgeleid van Carl Jung. Prachtige theorieën met echt goeie inzichten en bovendien ontzettend leuk om te kijken welk type je partner, je vrienden, familie en je collega’s zijn.

De meest interessante training die ik heb gevolgd werkte met twee assen: formeel-informeel en passief-dominant. Ik bleek een promotor pur sang. Mijn collega die dezelfde training had gedaan wist mij feilloos te plotten en had vervolgens al-tijd de juiste motivatie om mij ergens mee naar toe te krijgen.

Ze zei: ‘Ga je niet mee? Dan ga je waarschijnlijk een avontuur missen…’ The magic words voor een promotor.

Reken maar dat ik altijd mee ging als ik een avontuur dreigde te missen. Naast al die avonturen die ik beleefde, heb ik in de training ook best interessante inzichten opgedaan, maar ik kwam niet helemaal tot de kern.

 

Uit je handen

Na mijn carrière in het bedrijfsleven ben ik begonnen met een jaartraject om effectief en efficiënt aan je doelen te werken: het handen-gebied. Ongetwijfeld een heel nuttige werkwijze gebaseerd op David Allen’s Getting Things Done. Totaal niet handig als je niet weet wat je echte doel is.

Zonder echt doel heel effectief en efficiënt werken betekent dat je gewoon sneller bij je burn out aankomt. 

 

Recht uit het hart

Pas toen ik me in mijn innerlijke wereld ging verdiepen en in de wereld van spiritualiteit dook, ontdekte ik hoe ik naar mijn hart kon luisteren. Ik ontdekte ik mijn diepe persoonlijke waarheid en niet lang daarna ook mijn echte levensdoel. Mijn oorsprong. Dat maakt alles anders. Het weten van mijn oorsprong fungeert voor mij zowel als een doel als een kompas.

Wat mij betreft zou iedereen zijn echte oorsprong mogen ontdekken, als start van een persoonlijk ontwikkeltraject. Pas daarna worden het hoofd- en handengebied interessant. Na het vinden van mijn oorsprong weet ik ineens exact waarvoor ik de typeringen van het hoofd-gebied van pas komen, net als die hands-on technieken. 

 

Een jaar vol ervaringen, een leven vol vervulling

In het jaartraject ‘Leven en werken vanuit je oorsprong’ doorlopen we feitelijk dezelfde stappen. Eerst kijken we diep naar binnen om vervolgens verschillende mindblowing ervaringen te ondergaan. In deze fase draait het volledig om voelen. Daardoor ontdekken we je diepe persoonlijke waarheid en je oorsprong. Dit combineren we met jouw talenten en passies. Hier zit het denkwerk. Tenslotte werken we efficiënt en effectief toe naar een concreet plan gericht op een specifieke doelgroep. Jouw oorspronkelijke concept ziet in deze fase het levenslicht. Hier wordt het denken opgevolgd door het doen. De fase van de handen, het laatste stukje van de schoolslag.  

Ook zin gekregen in zo’n rondje schoolslag in de wereld van persoonlijke ontwikkeling? Maak je dan klaar voor een duik in het diepe en neem contact met me op.

De kracht van de komma

 

Een bolletje met een staartje. Meer is het niet. Zo op het eerste oog stelt het niet zo veel, right? Toch deel ik graag met je, waarom ik de komma zo van belang vind. Hoewel ik hou van taal, heb ik het nu niet over de functie van de komma in ons schrijven. Ik heb het over de symbolische functie van de komma. Die wordt in mijn ogen te vaak over het hoofd gezien. 

 

De punt

De punt. Daar hoor je veel meer over. ‘Ik heb er een punt achter gezet.’ Of dat nou gaat over een baan, een slechte relatie of een foute gewoonte. Een punt maakt alles zwart-wit. Je hebt vóór de punt en ná de punt. Er is geen verbinding tussen die twee delen. 

 

Een komma daarentegen brengt een moment van stilte. Even rust om het vervolg in te luiden.

 

Er is altijd verbinding tussen het deel voor de komma en het deel er na. Ik pleit er dan ook voor om dat idee vaker toe te passen in je leven. Iets vaker stilstaan en kijken of het vervolg dat er aan komt een logisch vervolg is op wat er is geweest. Of misschien juist een onlogisch, verrassend vervolg. Dat is -in my humble opinion- vaak nog beter. Anders was je waarschijnlijk niet bezig met het zetten van die komma. 

 

Ratrace

Tegenwoordig hoor je zo veel over hoe druk we met z’n allen doen, dat we maar doordraven in de ratrace en eigenlijk nauwelijks tijd hebben om adem te halen, laat staan om een komma te zetten. Zijn we massaal aan het rennen naar die veelgenoemde burn out? 

 

Die burn out blijkt voor veel mensen -achteraf gezien- vaak een kadootje. Een lelijk verpakt kadootje, dat wel.

 

Voor de meeste burn out survivers die ik ken (inclusief ikzelf) blijk dit echt een keerpunt. Het punt om je leven drastisch te veranderen. Noodgedwongen. Achteraf is er vaak heel veel dankbaarheid voor die noodstop. 

Wat ik daarbij veel zie, is dat er met een behoorlijke boosheid wordt gekeken naar de persoon die men toen was. Alsof er afstand wordt genomen van alles wat er vóór de noodstop is gebeurd. En dat vind ik zo jammer. Omdat alles wat er in je leven gebeurd is voor de noodstop, je precies heeft gebracht waar je nu bent. 

 

Burnout als kadootje

Als jij een burn out survivor bent en je herkent die bovenstaande boosheid, probeer dan eens je denkbeelden daarover te veranderen. Zie je burn out als een komma. En als dat niet direct lukt, begin dan met een punt-komma. Omarm wat jou tot die burn out heeft gebracht, leer van die situatie en denk eens terug: op welke eerdere momenten kreeg je eigenlijk al dezelfde boodschap van je onderbuik? Als je daarin een aantal punten kan ontdekken, ben je iets belangrijks op het spoor. Dan krijg je namelijk inzicht in een oudere blokkade.

 

Als je die kan oplossen en loslaten zal je merken dat de pijn van die burn out ook oplost in thin air.

 

Hoe je dat doet? Ga mediteren. Voer een gesprek met jezelf op papier. Ga de natuur in met een wandelcoach. Vind een hypnotherapeut. Kies een healer. Start met een transformatie coach. Doe een familie opstelling. Lees een boek over het onderwerp. Doe iets! 

 

‘Ga weg met je kadootje!’

Als je op dit moment midden in een burn out zit, dan adviseer ik je ook om vergelijkbare hulp te zoeken. Waarschijnlijk denk je nu: ‘makkelijk praten, ik heb niet eens de energie om m’n huis uit te komen.’ en ‘Ga weg met je kadootje!’. Snap ik. Been there, done that. Even got some postcards. En desondanks…. doe het toch maar. Laat je desnoods door iemand ophalen en terugbrengen. 

 

Ben je nog onderweg naar je burn out? Of ga je hartstikke lekker? Neem dan zeker eens een momentje om een komma te zetten.

 

Kijk diep in jezelf naar je oorsprong – het liefst met hulp van een coach, healer, therapeut of een objectieve kennis die je vertrouwt. En ga eens na of het vervolg nog steeds logisch is. Of eigenlijk: moet zijn. Misschien ben je wel toe aan een onlogisch vervolg. Zo’n onlogisch vervolg is veel makkelijker te maken, als je vol met energie zit. 

 

De druppel

Ik ben er overigens van overtuigd dat een burn out niet alleen van werkstress komt. Tuurlijk, het kan de druppel zijn. Meestal gaat een burn out over meerdere vlakken in je leven, waarin je meer energie geeft dan krijgt. Het zal je niet verbazen dat mijn advies is om je oer sprankel te vinden en daar naar te gaan leven. Every fire needs a spark, toch? 

 

En als je dan gaat leven en werken volgens je oer sprankel kijk dan nog eens terug aan de tijd voor je punt. Goeie kans dat alles wat je toen geleerd hebt, precies dat is wat je nodig hebt bij het volbrengen van je gevonden levensmissie. Blijkt het toch een komma te zijn!